Απολογισμός για το χθες και μήνυμα για το αύριο του Γ. Παπανδρέου

Ήθελα μέσα σε μία τετραετία να αλλάξω συθέμελα την Ελλάδα, αλλά η ιστορία μου επιφύλαξε έναν άλλο ρόλο, να παλέψω ώστε η χώρα μας να αποφύγει τη χρεοκοπία. Και αυτή την ευθύνη την ανέλαβα με όποιο προσωπικό ή πολιτικό κόστος.

Κάθε μέρα που περνάει, από τις 18 Μαΐου του 2010, χωρίς να ζήσουμε την εθνική τραγωδία μιας χρεοκοπίας, είναι και ένα μικρό θαύμα. Γιατί στις 18 Μαΐου του 2010, εξαιτίας των εγκλημάτων του παρελθόντος, η χώρα ήταν καταδικασμένη να ζήσει μια απερίγραπτη οικονομική τραγωδία, μια χωρίς προηγούμενο τραγωδία. Δεν την έζησε. Δεν τη ζήσαμε. Και εύχομαι να μην τη ζήσουμε ποτέ.
Έκτοτε δίνουμε όλοι μια καθημερινή μάχη επιβίωσης, συλλογικά ως Έθνος, η κάθε Ελληνική οικογένεια, ο καθένας ατομικά.

Η πρώτη μεγάλη μάχη ήταν για να μην καταρρεύσουμε, για να εξασφαλίσουμε την αλληλεγγύη των εταίρων μας.

Αν και η μάχη αυτή κερδήθηκε, μπορεί εύκολα να έχουμε επικίνδυνα πισωγυρίσματα εφόσον δεν συνεχίσουμε την προσπάθεια, δεν διασφαλίσουμε την αναγκαία για το μέλλον της χώρας και των Ελλήνων πορεία.

Και αυτό, αφορά πρωτίστως την Κυβέρνηση της επόμενης μέρας.

Δεν είναι για κανέναν μας εύκολο σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, την ώρα του πόνου και της δοκιμασίας, να δούμε με καθαρό τρόπο το συλλογικό μας συμφέρον.

Η εθνική πρόκληση όμως, είναι να αποτελέσει η κρίση ευκαιρία να κινητοποιήσουμε δημιουργικές δυνάμεις. Να δημιουργήσουμε μια διαφορετική Ελλάδα, έστω και εάν ο πόνος της γέννας είναι μεγάλος. Είναι όμως μικρότερος από την συλλογική ικανοποίηση της δημιουργίας.

Για τον λόγο αυτό, όπλα μας δεν μπορεί να είναι παρά η εθνική ενότητα, αλλά και η απόλυτη αυτογνωσία, ειλικρίνεια και νηφαλιότητα για το τι μας έφερε εδώ και το τι έχουμε μπροστά μας.

Και με μια προϋπόθεση: ότι την απάντηση θα την δώσουμε δημοκρατικά, αλλιώς δεν θα υπάρξει.

Απόσπασμα από το  μήνυμα του πρώην πρωθυπουργού που αναρτήθηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα.