Διαστάσεις Μάη 1968 παίρνει η φοιτητική εξέγερση στη Γερμανία

Διαστάσεις του Μάη 1968 παίρνει η φοιτητική εξέγερση στη Γερμανία, μόνο που τότε το κυρίαρχο στοιχείο της εξέγερσης ήταν ή διαμαρτυρία για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Σήμερα οι φοιτητές με τις κινητοποιήσεις τους ζητάνε καλύτερες συνθήκες σπουδών.

Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές πραγματοποίησαν διαδηλώσεις στο Βερολίνο, Μόναχο, Αμβούργο, Κολωνία, Χαιδελβέργη, Τίπινγκεν, σε 35 συνολικά πόλεις της Γερμανίας. Με τις κινητοποιήσεις τους οι φοιτητές καταγγέλλουν την ελλιπή χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ζητούν να καταργηθούν τα δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια να χαλαρώσει η σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τις ανάγκες της οικονομίας. Κυρίως το τελευταίο σχετίζεται με τη διαδικασία της Μπολόνια, τη διαμόρφωση ενός ενιαίου χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ευρώπη.
Οι φοιτητές επικρίνουν ότι εντατικοποιούνται οι σπουδές, τα πανεπιστήμια μετατρέπονται σε μηχανισμούς παραγωγής εργατικού δυναμικού, δεν προωθούν την κριτική σκέψη. «Θεωρώ ότι 10 τεστ σε μία εβδομάδα δεν είναι εφικτά και δεν πρέπει να απορεί κανείς γιατί οι φοιτητές χρειάζονται περισσότερα εξάμηνα. Και στο τέλος δεν έχουν βοήθεια, γιατί σπουδάζουν για πολύ χρόνο και χειροτερεύει η οικονομική τους θέση», λέει ο ένας, ενώ ο συνάδελφός του συμπληρώνει ότι «δεν είναι αυτό που με οδήγησε στο πανεπιστήμιο. Ήρθα για να έχω μια ανώτατη εκπαίδευση και όχι για να αναμασώ εκπαιδευτική ύλη και να υπηρετώ πιστά τις ανάγκες της αγοράς εργασίας».
Η λεγόμενη διαδικασία της Μπολόνια προωθεί την εντατιοποίηση των τίτλων σπουδών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την καθιέρωση του Μπάτσελορ και του Μάστερ. Όλες χώρες της ΕΕ βρίσκονται στο στάδιο υλοποίησης της μεταρρύθμισης.

Διαπιστώνεται ωστόσο μια χαοτική εφαρμογή και σοβαρά προβλήματα στις υποδομές. Η υπουργός Παιδείας Ανέτε Σαβάν υπερασπίζεται τη μεταρρύθμιση που ξεκίνησε από το 1999. Και μπροστά στις κινητοποιήσεις των φοιτητών δηλώνει πρόθυμη για διάλογο στα θέματα της υλοποίησης. «Εκείνοι που θεωρούσαν από την αρχή ότι η διαδικασία είναι λάθος, θα πρέπει να κάνουν την υπέρβαση. Διότι στη διαδικασία αυτή συμμετέχουν 46 χώρες και αν εφαρμοστεί σωστά δίνει στους φοιτητές νέες ευκαιρίες», λέει η υπουργός.
Από την πλευρά των φοιτητών η υλοποίηση της μεταρρύθμισης είναι χαοτική. Το Μπάτσελορ σε αντίθεση με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες περιορίζεται στα τρία και όχι στα τέσσερα χρόνια και «σχολικοποιεί» τα πανεπιστήμια. Στη Γερμανία αντιστοιχεί ένας καθηγητής σε 60 φοιτητές, στις ΗΠΑ αντιστοιχεί σε 10. Ο νέος πρόεδρος του SPD Ζιγκμαρ Γκάμπριελ υποστηρίζει ότι λείπουν 25 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για να πιάσει η χώρα το μέσο όρο των άλλων βιομηχανικών χωρών. Η Καγκελάριος Μέρκελ ανήγγειλε ότι μέχρι το 2015 οι δαπάνες για την παιδεία θα φτάσουν το 7% του ΑΕΠ. Η πολιτική ηγεσία και σε επίπεδο κρατιδίων δηλώνει πρόθυμη για βελτιώσεις στις υποδομές και στα προγράμματα οικονομικής στήριξης των φοιτητών όπως με το λεγόμενο φοιτητικό δάνειο. Αλλά οι φοιτητές δείχνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις μέχρις ότου τα λόγια γίνουν πράξεις.