Παραδικαστική Χούντα στη Δικαιοσύνη;
Στη συνέντευξή του στις 18 Μαρτίου στα Νέα, το περιεχόμενο της οποίας προκάλεσε την οργή του κ. Σανιδά με συνέπεια την πειθαρχική του δίωξη, ο κ. Σωτήρης Μπάγιας είχε πει μεταξύ των άλλων:
«Εξαιτίας των πολλών και σοβαρών αδικιών του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου σε θέματα προαγωγών, μεταθέσεων κ.λ.π. με τη λήψη αποφάσεων, απρόσμενα ευμενών ή δυσμενών , για τους υπό κρίση συναδέλφους τους, που δημιουργούν – εύλογα- αισθήματα πικρίας, απογοήτευσης και ανασφάλειας».
Αυτό τα λέει όλα. Δηλαδή οι ημέτεροι, οι βολικοί τι και αν είναι ανεπαρκείς, τι και αν βαρύνονται με παραπτώματα προωθούνται. Αντίθετα οι μη αρεστοί, οι μη βολικοί τι και αν είναι ικανοί, επαρκείς και με άριστες εκθέσεις, παραλείπονται.
Η πρακτική είναι γνωστή. Όταν πρόκειται να κριθεί κάποιος μη αρεστός, μεθοδεύονται ανυπόστατες ή για ψύλλου πήδημα αναφορές σε βάρος του (οι καλοθελητές άλλωστε περισσεύουν) με χαλκευμένες κατηγορίες, προκειμένου να υπάρχει το πρόσχημα της εκκρεμότητας. Ωχ βρε αδερφέ! τι να κάνουμε υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα. Δεν χάθηκε ο κόσμος! Στο επόμενο Α.Δ.Σ. θα προαχθείς. Αυτό το παιχνίδι όμως επαναλαμβάνεται, μέχρι που ο υπό προαγωγή δει και αποειδεί και πάει σπίτι του. Άλλωστε αυτό επιδιώκουν.
Αυτό που δεν λέει όμως ο κ. Μπάγιας, αν και προφανώς το γνωρίζει, είναι πως αυτό υλοποιείται και ποιοί είναι οι υποβολείς, που ουσιαστικά αποφασίζουν για την εξέλιξη των αρεστών και την στασιμότητα των μη αρεστών.
Όλα αυτά παραπέμπουν στην ύπαρξη δικαστικής, ή πιο σωστά παραδικαστικής χούντας (ελεγχόμενης, σύμφωνα με εκ των έσω πληροφορίες, από πρώην ανώτατους δικαστικούς), που κηδευμονεύει, χειραγωγεί και εντέλλεται.
«Εξαιτίας των πολλών και σοβαρών αδικιών του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου σε θέματα προαγωγών, μεταθέσεων κ.λ.π. με τη λήψη αποφάσεων, απρόσμενα ευμενών ή δυσμενών , για τους υπό κρίση συναδέλφους τους, που δημιουργούν – εύλογα- αισθήματα πικρίας, απογοήτευσης και ανασφάλειας».
Αυτό τα λέει όλα. Δηλαδή οι ημέτεροι, οι βολικοί τι και αν είναι ανεπαρκείς, τι και αν βαρύνονται με παραπτώματα προωθούνται. Αντίθετα οι μη αρεστοί, οι μη βολικοί τι και αν είναι ικανοί, επαρκείς και με άριστες εκθέσεις, παραλείπονται.
Η πρακτική είναι γνωστή. Όταν πρόκειται να κριθεί κάποιος μη αρεστός, μεθοδεύονται ανυπόστατες ή για ψύλλου πήδημα αναφορές σε βάρος του (οι καλοθελητές άλλωστε περισσεύουν) με χαλκευμένες κατηγορίες, προκειμένου να υπάρχει το πρόσχημα της εκκρεμότητας. Ωχ βρε αδερφέ! τι να κάνουμε υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα. Δεν χάθηκε ο κόσμος! Στο επόμενο Α.Δ.Σ. θα προαχθείς. Αυτό το παιχνίδι όμως επαναλαμβάνεται, μέχρι που ο υπό προαγωγή δει και αποειδεί και πάει σπίτι του. Άλλωστε αυτό επιδιώκουν.
Αυτό που δεν λέει όμως ο κ. Μπάγιας, αν και προφανώς το γνωρίζει, είναι πως αυτό υλοποιείται και ποιοί είναι οι υποβολείς, που ουσιαστικά αποφασίζουν για την εξέλιξη των αρεστών και την στασιμότητα των μη αρεστών.
Όλα αυτά παραπέμπουν στην ύπαρξη δικαστικής, ή πιο σωστά παραδικαστικής χούντας (ελεγχόμενης, σύμφωνα με εκ των έσω πληροφορίες, από πρώην ανώτατους δικαστικούς), που κηδευμονεύει, χειραγωγεί και εντέλλεται.
