Όταν ως λαός έχουμε αναγάγει τα ελαττώματά μας σε αρετές!

«Και τι με νοιάζει εμένα», «τι σε ενδιαφέρει εσένα», «δικό σου είναι», «έλα μωρέ και τι έγινε;», «και ποιός είσαι εσύ;», «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»: Φράσεις κλισέ που αποτυπώνουν την αδιαφορία, την ιδιοτέλεια, και την ανευθυνότητα που χαρακτηρίζουν τον νεοέλληνα και που είναι η βασική αιτία για το σημερινό κατάντημα της χώρας μας.
Έθεσε κανείς το ερώτημα στον εαυτό του: Τι έχω κάνει εγώ; Ήμουν εγώ προσωπικά συνεπής στις υποχρεώσεις μου ως πολίτης απέναντι, στο κοινωνικό σύνολο; Αντέδρασα όταν ο γείτονάς μου, ο συνάδελφός μου, ο φίλος μου ο συγγενής μου παρανομούσε; Ή αποτελούσε αφορμή ή ακόμη και πρότυπο για μένα να κάνω τα ίδια;
Θεωρούσαμε πετυχημένο τον καταφερτζή. Αυτόν που χωρίς προσόντα, αλλά έρποντας και γλείφοντας, εκμεταλλευόμενος αδυναμίες, λαδώνοντας και εξαγοράζοντας συνειδήσεις, ανερχόταν επιχειρηματικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Έχουμε ως λαός αναγάγει τα ελαττώματά μας σε αρετές!
Η ευθύνη για τη σημερινή μας κατάντια είναι συλλογική και προϋπόθεση για τη σωτηρία μας είναι η συλλογική ανάνηψη.