Αρχαίο πνεύμα αθάνατο... άστραψε εδώ πέρα…

Αποτελεί ανεξίτηλη προσβολή για τη χώρα που «έδωσε τα φώτα» στον κόσμο, οι απόγονοι των δημιουργών του παγκόσμιου πολιτισμού να μην είναι σε θέση να προστατεύσουν τα μοναδικά α μνημεία που οι πρόγονοί τους άφησαν παγκόσμια παρακαταθήκη.
Παγκόσμιο σοκ προκάλεσε η είδηση της ένοπλης επίθεσης ληστών στο παλιό Μουσείο της Ολυμπίας σήμερα το πρωί. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου και δικαιολογημένα, αφού η Ολυμπία αποτελεί τον ομφαλό του οικουμενικού πολιτισμού.
Δεν είναι βέβαια πρώτη φορά που ελληνικό αρχαιολογικό Μουσείο, αποτελεί στόχο ένοπλων ληστών. Πριν από 22 χρόνια ένα άλλο αρχαιολογικό Μουσείο, εκείνο της Αρχαίας Κορίνθου έγινε στόχος ένοπλης ληστείας.
Δεν είχε ξημερώσει ακόμα η Μεγάλη Πέμπτη στις 12 Απριλίου 1990 στην Αρχαία Κόρινθο, όταν μια σπείρα αρχαιοκαπήλων επιτέθηκε στο φύλακα του Μουσείου Αρχαίας Κορίνθου. Τον χτύπησαν άσχημα και πραγματοποίησαν ίσως τη μεγαλύτερη γνωστή ληστεία αρχαίων αντικειμένων στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας. Τα αντικείμενα προέρχονταν από ανασκαφές εκατό χρόνων της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών. Συνολικά ήταν 286 αντικείμενα, χάλκινα, γυάλινα και γλυπτά, ειδώλια και ανάγλυφα, αττικά μελανόμορφα αγγεία και κορινθιακά κεραμικά. Από κει και ύστερα άρχισε μια μεγάλη αναζήτηση στο εξωτερικό από τις υπηρεσίες του ελληνικού κράτους και αρχαιολόγους της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Αρχαιοτήτων. Η μεγάλη δημοσιότητα που δόθηκε στα μέσα ενημέρωσης στο εξωτερικό, και η δημοσίευση των κλαπέντων σε ειδικευμένα έντυπα, όπως το Ifar (Ifar Reports, 1990), Trace (1992), FORBES, ή η διακίνηση της είδησης σε έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας όπως η International Herald Tribune έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή της πώλησης των κλαπέντων αρχαίων σε δημόσιες δημοπρασίες ή παράνομες αγοραπωλησίες καθώς κατοχυρώθηκαν στο ελληνικό δημόσιο. Η επόμενη πράξη στο δράμα των Αρχαίων της Κορίνθου ήταν ο εντοπισμός τους στο Μαϊάμι της Φλόριδα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, οι διαδικασίες επιστροφής, η τελική επιστροφή και η επίσημη παραλαβή τους στην Ελλάδα.
Ίσως και αυτή τη φορά η διεθνής δημοσιότητα φανεί αποτελεσματική, για τον εντοπισμό των κλαπέντων πολύτιμων αντικειμένων και η επιστροφή τους στη θέση που τους ανήκει.