Η κατάλυση του Κοινωνικού Κράτους από τη Κυβέρνηση
Γεώργιος Βλαχόπουλος – Δικηγόρος, Μόναχο
Και κοντά στα άλλα, δεμένοι χεροπόδαρα από το Μνημόνιο, πολύ βολεύει την Κυβέρνηση η κατάλυση ουσιαστική όσων κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων κατάφεραν τα τελευταία χρόνια οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ.
Δεν είναι μόνο ένα κτύπημα μαχαιριάς στην πλάτη των σοσιαλιστών συνδικαλιστών. Πολύ περισσότερο είναι η ρήξη της κοινωνικής συνοχής, η κατάλυση του Κοινωνικού Κράτους και κατά συνέπεια η διάλυση του Κοινωνικού Ιστού, που βασίζεται στην αλληλεγγύη. Συνταξιοδοτικό, Εργατικό, όλα τα επιτεύγματα της δημοκρατίας από το 1920 ( βλ. Κιλελέρ, βλ. Παπαναστασίου κλπ) πεταμένα , τσαλαπατημένα στο βωμό της άμετρης σπατάλης των εθνικών πόρων και της ανάπτυξης που ...δεν έγινε ποτέ.
Από το "Τσοβόλα δώστα όλα" στο "Λοβέρδο, πάρ΄τους τα όλα".
Και είναι τόσο άδικο για τον επιστήμονα καθηγητή Λοβέρδο, που αναγκάζεται ενάντια στη συνείδηση του με δικτατορικά μοντέλα διακυβέρνησης, δηλαδή με Νόμους πλαίσιο, χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση, να καταλήξει στο άκρως ακραίο - και μόνο απο τη Χούντα συχνά χρησιμοποιημένο εργαλείο- του Προεδρικού Διατάγματος , για να περάσει τις αντιλαϊκές, για την ακρίβεια, απάνθρωπες ρυθμίσεις των εργατονόμων που απολύουν τους εργάτες κατα την βούληση των ....εργοδοτών και μάλιστα χωρίς αποζημίωση.
Και είναι πολύ άδικο για τον σοσιαλιστή Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια να υπογράφει αντιλαϊκά Προεδρικά Διατάγματα που σαν δικηγόρος επί Χούντας καταπολεμούσε.
Τι κρίμα, το άλλο πρόσωπο του (ανύπαρκτου) Σοσιαλισμού της Εκάλης. Για κλάματα!
Πόσο αργεί όμως η οργή του Λαού;

Δεν είναι μόνο ένα κτύπημα μαχαιριάς στην πλάτη των σοσιαλιστών συνδικαλιστών. Πολύ περισσότερο είναι η ρήξη της κοινωνικής συνοχής, η κατάλυση του Κοινωνικού Κράτους και κατά συνέπεια η διάλυση του Κοινωνικού Ιστού, που βασίζεται στην αλληλεγγύη. Συνταξιοδοτικό, Εργατικό, όλα τα επιτεύγματα της δημοκρατίας από το 1920 ( βλ. Κιλελέρ, βλ. Παπαναστασίου κλπ) πεταμένα , τσαλαπατημένα στο βωμό της άμετρης σπατάλης των εθνικών πόρων και της ανάπτυξης που ...δεν έγινε ποτέ.
Από το "Τσοβόλα δώστα όλα" στο "Λοβέρδο, πάρ΄τους τα όλα".
Και είναι τόσο άδικο για τον επιστήμονα καθηγητή Λοβέρδο, που αναγκάζεται ενάντια στη συνείδηση του με δικτατορικά μοντέλα διακυβέρνησης, δηλαδή με Νόμους πλαίσιο, χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση, να καταλήξει στο άκρως ακραίο - και μόνο απο τη Χούντα συχνά χρησιμοποιημένο εργαλείο- του Προεδρικού Διατάγματος , για να περάσει τις αντιλαϊκές, για την ακρίβεια, απάνθρωπες ρυθμίσεις των εργατονόμων που απολύουν τους εργάτες κατα την βούληση των ....εργοδοτών και μάλιστα χωρίς αποζημίωση.
Και είναι πολύ άδικο για τον σοσιαλιστή Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια να υπογράφει αντιλαϊκά Προεδρικά Διατάγματα που σαν δικηγόρος επί Χούντας καταπολεμούσε.
Τι κρίμα, το άλλο πρόσωπο του (ανύπαρκτου) Σοσιαλισμού της Εκάλης. Για κλάματα!
Πόσο αργεί όμως η οργή του Λαού;