Γενικός κανόνας και όχι εξαίρεση η αυθαίρετη δόμηση

Όταν τα αυθαίρετα κτίσματα στην ελληνική επικράτεια ξεπερνούν τα 1.300.000, αυτό αποτελεί τον κανόνα της γενικευμένη αυθαιρεσίας. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα στο σύνολο των κτισμάτων κάθε κατηγορίας στη χώρα είναι αυθαίρετα. Δεν είναι βέβαια οι φτωχοί που κάτω από την πιεστική ανάγκη να στεγάσουν την οικογένειά τους, αναγκάστηκαν να παρανομήσουν. Με οικοδομικές αυθαιρεσίες βαρύνονται βίλες και πολυτελείς κατοικίες οικονομικών παραγόντων και πολιτικών, ακόμη και δημόσια κτίρια.
Η αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης στη χώρα μας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού αμοραλισμού. Τα περισσότερα αυθαίρετα χτίστηκαν με την ανοχή των πολεοδομικών υπηρεσιών, όπου οι αρμόδιοι υπάλληλοι έκλειναν τα μάτια και άπλωναν το χέρι. Δεν είναι δε καθόλου τυχαίο, ότι τόσο στις ετήσιες εκθέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, όσο και στις έρευνες της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς, οι πολεοδομίες εμφανίζονται να κατέχουν τα σκήπτρα της διαφθοράς.
Η ρύθμιση στην οποία προχωρεί η κυβέρνηση, δεν εμπεδώνει συνείδηση σεβασμού της νομιμότητας, καθώς έχει καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα.