Δημήτρης Κουλουριάνος: “Σήμερα αντιδρούν οι ευνοημένοι”

"Καλά κάνουν όσοι διαμαρτύρονται, αλλά δεν φθάνει η διαμαρτυρία", τόνισε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός σε ομιλία του στην Κομοτηνή, αναφερόμενος σε όσους διαμαρτύρονται για τα σημερινά προβλήματα.
«Άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως, όλοι πληρώνουμε χρέη του παρελθόντος, αλλά έχουμε χρέος στο σήμερα και στο αύριο να αλλάξουμε την Ελλάδα για να μην ξανάρθουμε σε αυτή τη θέση», επισήμανε ο πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι η χώρα περνά μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Η αλήθεια όμως είναι ότι στους δρόμους δεν βγαίνει το πλήθος των περιθωριοποιημένων, όπως είχε προβλέψει σε συνέντευξή του το 1998 ο πρώην υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Κουλουριάνος.
Σε ανύποπτο τότε χρόνο, όταν ακόμη κανείς δεν φανταζόταν τι μερικά χρόνια αργότερα θα επακολουθούσε αφού η πλειονότητα απολάμβανε τα αγαθά της επίπλαστης ευημερίας. Σημαντικό τμήμα όμως της κοινωνίας μας, που δεν είχε πρόσβαση στο πανηγύρι της ευωχίας οδηγούνταν στο περιθώριο.

Πριν μερικές βδομάδες το kentri.gr αναζήτησε τον πρώην υπουργό στην Κορώνη όπου εδώ και κάποια χρόνια έχει αποσυρθεί στα κτήματά του, ασχολούμενος με την πραγματική οικονομία. Επικοινώνησε μαζί του και ζήτησε τη δική του άποψη για την οικονομική κρίση και όσα σήμερα όλοι βιώνουμε.

”Εγώ απέχω από την ανάλυση και κριτική  μέτρων της ημέρας, της εβδομάδας του μήνα. Από καιρό κρατώ ορισμένες αποστάσεις.
Κατ΄αρχήν γίνονται και λάθη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Είτε είναι μέσα στα ανθρώπινα, όπως λέει και ο Καβάφης (Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;)
Ένα είναι αυτό. Ένα άλλο είναι οι μεταβλητές που επηρεάζουν μια κατάσταση. Δεν είναι γνωστές στην ώρα που παίρνεις την απόφαση.
Έχουμε αστάθμητους παράγοντες που μειώνουν την αποτελεσματικότητα ή επιμηκύνουν το χρόνο για να φανεί η αποτελεσματικότητα. Και γι΄αυτό λέω ότι  όλα αυτά είναι εν δυνάμει εξελίξεις.
Από την άλλη πλευρά πόση διορατικότητα πρέπει να έχουν αυτοί που κάνουν την πολιτική; Είναι θέμα ηγετών.
Εγώ πριν από μερικά χρόνια που έκανα στις Βρυξέλλες, είχα πει ότι οι ηγέτες είναι παιδιά του σωλήνα».

Τον ρωτήσαμε και για τον φόβο της εξέγερσης των περιθωριοποιημένων που είχε μιλήσει το 1998. Μας είπε:
«Σήμερα αυτοί που αντιδρούν δεν είναι οι περιθωριοποιημένοι.
Η μεγάλη δυναμική παρουσία δεν είναι από τους περιθωριοποιημένους. Είναι από τους ευνοημένους.
Έχω την αίσθηση ότι ο απλός πολίτης, είτε έχει συμβιβαστεί με τη μοίρα του, είτε δεν έχει τη δύναμη, είτε κατ΄επιλογήν, είτε εξ ανάγκης, δέχεται ή ανέχεται τα εν εξελίξει σχέδια.
Εκείνοι που αντιδρούν δυναμικά είναι οι ευνοημένοι (τα ρετιρέ που έλεγε ο ΑΓΠ).
Με αυτή την έννοια έχουμε περισσότερο μια σύγκρουση με την ηγεσία (αυτή) παρά με τους περιθωριοποιημένους. Οι περιθωριοποιημένοι δεν μπορούν να αντιδρούν και από μοιρολατρία».

Για όλα τα ερωτήματα που στον καθένα γεννώνται για το σήμερα, για το αύριο, για το μέλλον δεν θέλησε να απαντήσει.
«Μην με πιέζετε δεν θα απαντήσω», μας είπε.

Το σεβαστήκαμε και δεν επιμείναμε!